Podziel się:

Martin Küchen - Johan Berthling - Steve Noble / Bill Orcutt - Paweł Szpura
Pardon To Tu | Warszawa | 31.08.17

Johan Berthling zagrał na pierwszym koncercie w letnim Pardon przy Nowym Teatrze, teraz pojawił się na jednym z ostatnich koncertów, w trio, w którym towarzyszyli mu Martin Küchen i Steve Noble. To był bardzo dobry, bardzo europejski free jazz - inteligentny ale nie przeintelektualizowany, sonorystycznie różnorodny, pełen dynamiki. Truizmem byłoby pisać, że zespół w długiej improwizacji grał raz głośno, raz cicho, czasem w trio, czasem w podgrupach - tak się improv po prostu gra, sednem jest język muzyków i ich interakcja, które w przypadku tego trio były bardzo dobre.

Głównym wydarzeniem wieczoru był dla mnie jednak drugi koncert. Bardzo dobrego free jazzu było jednak na deskach Pardon więcej (i w ogóle w Warszawie) więcej niż eksperymentalnej gitary. Bill Orcutt przyjechał do Warszawy po raz pierwszy, z gitarą elektryczną i stylem nieco innym niż szarpany, eksplozywny brutalizm, który cechował jego pierwsze solowe płyty. Jego aktualny styl jest jednak tylko trochę bardziej tradycyjny i melodyjny, a niezmiennie interesują go wiwisekcje tradycyjnych amerykańskich utworów (np. "White Christmas" i "Star Spangled Banner" w parze). W grze Orcutta dynamika była jeszcze większa, co dawało kapitalny efekt przy zgrzytliwych dekonstrukcjach utworów. Po czterech utworach zagranych solo, do Orcutta dołączył Paweł Szpura. Nie przypominam sobie, żebym wcześniej widział Szpurę zaprzęgniętego do takiej intensywnej galopady i grającego tak mocno. No ale po płytach Orcutta i Chrisem Corsano można było się domyślić, że w duetach chodzi mu w dużej mieze o energię. Improwizacja Orcutta ze Szpurą wypadła doskonale, to było naprawdę mocne, czujne, pełne zwrotów granie.

[zdjęcia: Piotr Lewandowski]