Podziel się:

BARN OWL
Lost in the Glare

Kilka miesięcy temu usłyszeliśmy od muzyków Barn Owl, że „Sunn O))) jest zespołem, który przykłada podejście i środki minimalizmu do metalu, a nasze brzmienie to niejako spojrzenie na mroczny rock lat 1970’tych przez pryzmat minimalizmu.” Na „Lost in the Glare”, gdzie duet Caminiti / Porras rozszerza się momentami aż do kwintetu, szerzej wykorzystuje perkusję i soniczne spektrum cieniuje analogowymi syntezatorami, ten opis jest jeszcze bardziej trafny niż w przeszłości. Równocześnie, potencjał ich metody osiąga nowy poziom i jakość. Choć na koncercie panowie potrafią grać gitarowe arpeggia w nieskończonych sekwencjach, to w studio takie zabawy zostawiają na swoje solowe płyty. „Lost in the Glare” złożone jest z relatywnie krótkich form, w praktyce piosenek, utkanych z elementów niepiosenkowych – wibrujących drone’ów, rozwijających się górnych składowych harmonicznych, matowych powiewów – choć muzycy czasem też intonują kruche motywy przywodzące na myśl amerykańskich prymitywistów.

Fascynująca muzykalność, z jaką tkany jest ten pejzaż, jego obrazowość, stawiająca przed oczyma spalone słońcem opowieści Ennio Morricone i astralna duchowość sprawiają, że odniesienia do Earth są równie na miejscu jak do Alice Coltrane, ale żadne nie wyczerpują tematu. Ponieważ Barn Owl możliwości analogowej produkcji wykorzystali doskonale, album urzeka bogatą dynamiką, pełnią brzmienia, rozlewającymi się rezonansami i wręcz fizycznym oddziaływaniem na słuchacza. Dla tej muzyki to wartości nieocenione, a że „Lost in the Glare” przynosi najbardziej dojrzały, zróżnicowany i uzupełniający się nawzajem zestaw kompozycji w dorobku zespołu, to rezultat jest hipnotyzujący.

[Piotr Lewandowski]